آیا کودکان هم به کرونا ویروس جدید مبتلا می شوند؟ این سوال اکثر پدرها و مادرهای نگران است. در ابتدا تصور میکردند کودکان در مقابل کرونا مقاوم هستند. ولی اکنون مشخص شده است اینگونه نیست.

مشاهده کرونا ویروس در کودکان و نوزادان

مطالعات قبلی نشان می داد که  COVID-19 معمولا بالغین سن بالا با بیماریهای زمینه ای هستند را آلوده میکند. از اینرو عفونت در کودکان بسیار نادر است.

مطالعه اول بر روی کودکان مبتلا به کرونا ویروس جدید

یک مطالعه ی گذشته نگر ۹ مورد از عفونت COVID-19 در نوزادان زیر یک سال را گزارش داد. در این میان ۷ نوزاد دختر بودند. چهار نوزاد دارای تب، ۲ نوزاد دارای مشکلات تنفسی خفیف، ۱ نوزاد فاقد علامت و ۲ نوزاد فاقد اطلاعات بودند.

در خانواده ی همه ی این نوزادان حداقل ۱ فرد آلوده به COVID-19 وجود داشت. بنابراین آلودگی این نوزادان پس از آلودگی افراد خانواده اتفاق افتاده بود. هیچ یک از این ۹ نوزاد احتیاج به بخش مراقبتهای ویژه و یا دستگاه ونتیلاتور نداشتند. نوزادان مبتلا علائم حاد بیماری را نشان ندادند. با توجه به اینکه نوزادان زیر ۱ سال قادر به پوشیدن ماسک نیستند. افراد مراقبت کننده باید ماسک بپوشند. قبل از تماس با کودک بهداشت دست را رعایت کنند. همچنین لوازم مربوط به نوزادان را استریل کنند.

مطالعه دوم ابتلا کودکان به کویید ۱۹

در این مطالعه ۱۰ کودک مبتلا به  COVID-19 در نواحی خارج از ووهان بررسی شدند. ۸ کودک در تماس مستقیم با بزرگسالان مبتلا به عفونت COVID-19 بودند. سن این کودکان از ۳ تا ۱۳۱ ماه گزارش شد. و نسبت پسر به دختر ۱:۱.۵ بود. علائم بیماری در این کودکان شامل تب، سرفه، گلو درد، گرفتگی بینی و عطسه بود. هیچ یک از این بیماران در طول دوره ی بیماری تنگی نفس و اسهال نداشتند. تب، ۲۴ ساعت پس از شروع فروکش کرد. و دمای آن بین °C 37.7  تا °C 39.2 متغییر بود.

همه ی بیماران درمان بدون نیاز به اکسیژن تراپی را دریافت کردند. تعداد کمی از بیماران که دارای پنومونی بودند. درمان تجربی آنتی بیوتیکی دریافت کردند. با توجه به همزمانی فصل آنفولانزا و COVID-19 غربالگری با آنفولانزا هم باید انجام شود.

با توجه به موارد گفته شده نباید خطر احتمالی انتقال آلودگی از کودکان به بزرگسالان را نادیده گرفت. حفاظت شخصی در هنگام مراقبت از کودکان آلوده ضروری به نظر میرسد. الگوی عمده ی انتقال، انتقال درون خانوادگی است. و الگوی کلی انتقال شبیه SARS  و MERS در کودکان است.

شناسایی گرو ه های پر خطر

علاوه بر این، تعیین گروه های پر خطر ضروری است. احتمالا بیماری در افراد مسن و دارای بیماریهای زمینه ای شدت بیشتری دارد. عفونت شدید در زنان باردار گزارش نشده است. موارد گزارش شده در کودکان بسیار اندک بوده است. یکی از گروه هایی که باید مورد مطالعه قرار بگیرند افراد زیر هجده سال هستند.

 آیا کودکان پس از ابتلا به عفونت بیمار نمی شوند؟

اگر به طور طبیعی ایمن هستند. باید بفهمیم که آیا ناقل ویروس هستند یا خیر. به منظور تعیین شدت و حساسیت بیماری موارد زیر در اولویت تحقیق هستند.

۱. تخمین خطر مرگ و میر افراد بستری شده بر اساس سن و یا سایر فاکتورهای مهم

۲. تخمین خطر مرگ و میر افراد دارای علامت بر اساس سن و یا سایر فاکتورهای مهم

۳. تعیین گروه های پرخطر برای عفونت شدید

۴. تعیین اینکه آیا کودکان آلوده می شوند. اگر این چنین است، آیا ناقل عفونت میباشند.